Pomimo tego można go jednak z powodzeniem przenieść na grunt prawa polskiego, bowiem wskazany jako podstawa rozstrzygnięcia art. 11 dyrektywy został również implementowany do polskiego kodeksu cywilnego poprzez wprowadzenie art. 7614.
W omawianej sprawie TSUE rozstrzygnął spór istniejący między pośrednikiem ubezpieczeniowym a słowacką firmą ubezpieczeniową ERGO Poist’ovňa, która zażądała od pośrednika zwrotu wypłaconej mu prowizji. Powodem tego była szybka rezygnacja z umów przez dużą część ubezpieczających, pozyskanych przez pośrednika.
Rozstrzygając spór Trybunał wskazał, że samo nabycie prawa do prowizji jest powiązane i zależy od wykonania umowy. Rozwiązanie umowy przez klienta przed końcem jej obowiązywania stanowi o niewykonaniu umowy. TSUE uznał, że zleceniodawca może domagać się zwrotu prowizji od agenta nie tylko wtedy, kiedy umowa w ogóle nie została wykonana – ale również wtedy, kiedy została wykonana jedynie częściowo. W takim wypadku zwrotowi podlegać będzie część zapłaconej prowizji, w wysokości proporcjonalnej do stopnia wykonania umowy.
Zachęcamy do zapoznania się z pełną publikacją!
